Nie będzie sadów owocowych, chyba jedynych tak rozległych w regionie, zniszczona zostanie część unikatowej trasy śladami Tragedii Żywocickiej, dopiero co dopięta na ostatni guzik. Hawierzów składa swoją najpiękniejszą, najbardziej zieloną, a w przeszłości najdotkliwiej doświadczoną przez wojnę peryferyjną część miasta na ołtarzu obwodnicy, która nie będzie spełniała podstawowego zadania: nie wyprowadzi z centrum ruchu tranzytowego samochodów ciężarowych, ponieważ te od dawna tamtędy nie jeżdżą.

Czytaj więcej »»

Kawa podana w kubku z impregnowanego papieru nie smakuje tak dobrze jak z porcelanowej filiżanki. Większość z nas zgodzi się z tym twierdzeniem. Według badań, które przeprowadzili ostatnio naukowcy centrum Recetox na Uniwersytecie Masaryka w Brnie, nie sprzyja również zdrowiu. Substancje perfluoroalkilowe i polifluoroalkilowe, działające jako bariera ochronna przed wilgocią, atakują bowiem system odpornościowy.

Czytaj więcej »»

Piłkarsko jestem dzieckiem lat 90. wychowanym na porażkach polskiej reprezentacji z Anglikami, heroicznych bramkarskich wyczynach Księcia Paryża, czyli Andrzeja Woźniaka w meczu z Francją (1:1), zawziętej postawie GKS Katowice, które wyrzuciło z pucharów Bordeaux z Zinedinem Zidanem w składzie, a przede wszystkim na poczuciu, że poza srebrnym medalem w Barcelonie na olimpiadzie w 1992 roku, kibica biało-czerwonych nic lepszego nie spotka w jego piłkarskim życiu. 

Czytaj więcej »»

Beáta Dulawowa, przełożona pielęgniarek w Caritasie Czeski Cieszyn, jest laureatką pierwszej edycji ogólnokrajowej nagrody QUALITAS OPTIMA „Siostra Roku Caritasu 2024”. Nagrodę wręczył jej w czerwcu w Bibliotece Václava Havla w Pradze nuncjusz apostolski w RC Jude Thaddeus Okolo. Z panią Beátą rozmawiamy o specyfice pracy pielęgniarek domowych, poruszamy także trudny temat eutanazji.

Czytaj więcej »»

„Dyrektor Ch…”. Proszę wybaczyć, ale na naszych łamach nie napiszemy w pełnym brzmieniu tytułu zdjęcia autorstwa Filipa Wierzbickiego, jakie wisi na ogrodzeniu Parku Pokoju w Cieszynie tuż przy wejściu od ul. Limanowskiego. Zdjęcie jest częścią wystawy IX Konkursu Fotografii Teatralnej, która tradycyjnie pojawia się na parkanie cieszyńskiego parku przy okazji Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego BEZ GRANIC. 

Czytaj więcej »»

Ladies and gentelman… będę mówił po polsku, bo chcę powiedzieć to, co myślę, a myślę zawsze po polsku – pamiętny początek przemowy Andrzeja Wajdy odbierającego w 2000 roku Oscara za całokształt twórczości zakołatał mi w głowie podczas słuchania muzyki. Polskiej muzyki. 

Czytaj więcej »»

We wrześniu ilość mojego czasu wolnego zależy od tego, czy obrodziły jabłka. W tym roku nie będę go miała zbyt wiele. Po ubiegłorocznej przerwie, którą zafundowały sobie jabłonie w naszym przydomowym sadzie, w tym roku niektóre drzewa wręcz uginają się pod ciężarem owoców.

Czytaj więcej »»

Jakub Błaszczykowski oraz Łukasz Piszczek, jedni z najbardziej zasłużonych piłkarzy dla polskiego futbolu, po zawieszeniu butów na kołek nie mają czasu na nudę. Pochodzący z Goczałkowic-Zdroju Piszczek wrócił do Dortmundu, w którym grał przez tyle lat, gdzie został asystentem trenera, z kolei Błaszczykowski jest współwłaścicielem Wisły Kraków.

Czytaj więcej »»

Charków i Lwów pojawiły się w pierwszych dniach września w doniesieniach o rosyjskich atakach na ukraińskie miasta, których ofiarą padli cywile. Nie, nie odkryłam Ameryki. Wiem, że podobne ataki co jakiś czas się zdarzają.

Czytaj więcej »»

Mój dzisiejszy komentarz będzie dotyczyć przeczytanej książki. Specjalnie nie nazwałam go recenzją, bo chodzi o zaledwie kilka spostrzeżeń. W moim przekonaniu – istotnych. Chodzi o lekturę trzeciej części „Krzywego kościoła” (w czeskim oryginale „Šikmý kostel”) Karin Lednickiej.

Czytaj więcej »»

Coraz więcej miast w Czechach i Polsce wprowadza budżet obywatelski. To bardzo ciekawe rozwiązanie, które zdało egzamin w wielu krajach na świecie – dla przypomnienia, po raz pierwszy pojawił się w brazylijskim Porto Alegre w 1989 roku. Mieszkańcy dostają do ręki część finansowego tortu, dzięki czemu mogą spełnić swoje marzenia. 

Czytaj więcej »»

Przepytałam kilka osób, jakim środkiem lokomocji najczęściej jeżdżą na urlop. Odpowiedzi zgromadziłam w artykule – ankiecie, który znajdzie się w piątkowym drukowanym „Głosie”. A gdyby mnie ktoś o to spytał?

Czytaj więcej »»

Kiedy umiera znana osobistość, o której piszą media, często dowiadujemy się o niej czegoś, o czym wcześniej nie mieliśmy pojęcia. Jesteśmy zaskoczeni, co przeżyła, czemu musiała stawić czoło, z czym musiała sobie radzić. Nagle bardziej widzimy człowieka niż celebrytę i weryfikujemy uproszczony obraz, który stworzyliśmy sobie z niepełnych danych i dziurawych informacji.

Czytaj więcej »»

Ten weekend zdominują jak co roku dwa ważne dla Polaków na Zaolziu wydarzenia. Jedno odbywające się przez trzy dni, hucznie obchodzone muzyką, śpiewem, tańcem, plackami i miodulą. Drugie ciche, pełne powagi i zadumy, zamykające się w trwających przez niespełna godzinę okolicznościowych przemówieniach i pochodzie delegacji z kwiatami.

Czytaj więcej »»

Nie milkną echa ceremonii otwarcia XXXIII Letnich Igrzysk Olimpijskich w Paryżu. W zero-jedynkowym postrzeganiu rzeczywistości po piątkowym spektaklu pojawiły się tylko dwa rodzaje reakcji – zachwyt i hejt. Oceniając rzeczywistość przez pryzmat bardziej skomplikowanych relacji, można pokusić się o stwierdzenie, że z nadmiaru chęci popełniono wiele błędów, zaś posiłkując się terminologią piłkarską – że w tym meczu pojawiło się wiele sytuacji spalonych. Ale też kilka strzałów w dziesiątkę.

Czytaj więcej »»

Kilka dni temu wybierałam do rubryki „Głosik” propozycje książkowe dla dzieci. Wakacyjne, letnie, pachnące przygodą. Z przyjemnością zanurzyłam się w nowych tytułach, ciekawie ilustrowanych okładkach, opisach. I choć nie mogłam książek dotknąć, ponieważ przeglądałam je w Internecie, poczułam się trochę jak w dzieciństwie, kiedy w gminnej bibliotece szperałam na półkach i wybierałam dla siebie lekturę na wakacje. A trzeba wiedzieć, że latem – i zresztą przez cały rok – czytałam bardzo dużo.

Czytaj więcej »»

Dom stoi pusty od czterech lat. Od śmierci Staszka nikt w nim nie mieszka. Raz na miesiąc, może dwa miesiące, jest dobrą miejscówką do wieczornych spotkań z kolegami, rozpalenia ogniska na ogrodzie. Jest w kiepskim stanie. Dach nadaje się do naprawy, podwójne skrzynkowe stare okna do wymiany. No i wypadałoby zrobić jakieś centralne ogrzewanie, bo jedyne źródło ciepła to dwa kaflowe piece, w których trzeba zimą składać okien, a później pilnować.

Czytaj więcej »»